اگر شکل گیری انقلاب اسلامی در ایران را به مثابه یک تحوّل بزرگ فرهنگی تلقّی کنیم که در اصل هم همین بوده، نقش «فرهنگ» در سایر پدیده های اجتماعی و سیاسی پس از انقلاب نظیر انتخابات نیز همواره بسیار پر رنگ بوده است. بر این اساس نظر به ماهیّت فرهنگی و انسانی انقلاب ایران، آنچه که در جهت گیری مردم در مقولات سیاسی ای مثل انتخابات، نقش تعیین کننده داشته، عبارت بود از «فرهنگ» نه «اقتصاد»! اقتصاد و مسائل معیشتی گرچه عامل تأثیر گذار بوده ولی هیچ وقت تعیین کننده نبوده اند.
به لحاظ جامعه شناختی، روند تحولات تاریخی دوره معاصر ایران چه قبل از انقلاب و چه پس از آن، بیانگر تمایل آحاد جامعه به پیشرفت و توسعه، و تجدّد و نوگرایی با تأکید بر هویّت ایرانی و پایبندی بر ارزش های اصیل انسانی و اخلاقی بوده که متعاقب آن، همیشه هر گروه و جریانی که در این مسیر مردمی و خواست عمومی حرکت کرده، در دل مردم جا گرفته و پیروز شده است؛ در غیر اینصورت به مرور توسط خود مردم و افکار عمومی طرد و کنار گذاشته شده است. انتخابات اخیر نشان داد مردم مسلمان ایران با همان پیشینه فرهنگی خود، دیگر نه حاضرند با تکیه بر سنّت گرایی صِرف و با آرمان ها و آرزوهای غیر واقعی، از مسیر پیشرفت و توسعه و تعامل سازنده با دنیا باز بمانند و نه حاضرند دست از ارزش های اصیل انسانی و اخلاقی خود بردارند. نحوه توزیع آرا در انتخابات به ویژه در انتخابات ریاست جمهوری، (فارغ از عوامل تبلیغی تأثیر گذار چه واقعی چه غیر واقعی در شکل گیری آرا در سبد طرفین)، جهت گیری فرهنگی رأی دهندگان را به خوبی به نمایش گذاشت. بر همین مبنا، از این پس استمرار و تداوم جریان غالب، منوط به حرکت در مسیر مطالبات مردم در سایه عقلانیت، واقع بینی، اعتدال، تلفیق گرایی و پرهیز از گفتار ها و رفتار های آرمانی صِرف و بعضاً بی فایده و حتی تنش زا، و نهایتاً توجه به حساسیّت های مذهبی مردم نجیب ایران اسلامی است./ حسن خودروانسلامی در ایران را به مثابه یک تحوّل بزرگ فرهنگی تلقّی کنیم که در اصل هم همین بوده، نقش «فرهنگ» در سایر پدیده های اجتماعی و سیاسی پس از انقلاب نظیر انتخابات نیز همواره بسیار پر رنگ بوده است. بر این اساس نظر به ماهیّت فرهنگی و انسانی انقلاب ایران، آنچه که در جهت گیری مردم در مقولات سیاسی ای مثل انتخابات، نقش تعیین کننده داشته، عبارت بود از «فرهنگ» نه «اقتصاد»! اقتصاد و مسائل معیشتی گرچه عامل تأثیر گذار بوده ولی هیچ وقت تعیین کننده نبوده اند.
به لحاظ جامعه شناختی، روند تحولات تاریخی دوره معاصر ایران چه قبل از انقلاب و چه پس از آن، بیانگر تمایل آحاد جامعه به پیشرفت و توسعه، و تجدّد و نوگرایی با تأکید بر هویّت ایرانی و پایبندی بر ارزش های اصیل انسانی و اخلاقی بوده که متعاقب آن، همیشه هر گروه و جریانی که در این مسیر مردمی و خواست عمومی حرکت کرده، در دل مردم جا گرفته و پیروز شده است؛ در غیر اینصورت به مرور توسط خود مردم و افکار عمومی طرد و کنار گذاشته شده است. انتخابات اخیر نشان داد مردم مسلمان ایران با همان پیشینه فرهنگی خود، دیگر نه حاضرند با تکیه بر سنّت گرایی صِرف و با آرمان ها و آرزوهای غیر واقعی، از مسیر پیشرفت و توسعه و تعامل سازنده با دنیا باز بمانند و نه حاضرند دست از ارزش های اصیل انسانی و اخلاقی خود بردارند. نحوه توزیع آرا در انتخابات به ویژه در انتخابات ریاست جمهوری، (فارغ از عوامل تبلیغی تأثیر گذار چه واقعی چه غیر واقعی در شکل گیری آرا در سبد طرفین)، جهت گیری فرهنگی رأی دهندگان را به خوبی به نمایش گذاشت. بر همین مبنا، از این پس استمرار و تداوم جریان غالب، منوط به حرکت در مسیر مطالبات مردم در سایه عقلانیت، واقع بینی، اعتدال، تلفیق گرایی و پرهیز از گفتار ها و رفتار های آرمانی صِرف و بعضاً بی فایده و حتی تنش زا، و نهایتاً توجه به حساسیّت های مذهبی مردم نجیب ایران اسلامی است./ حسن خودروان